Choroby odbytu to termin zbiorczy używany w celu opisania sporej grupy schorzeń. Choć mają one zróżnicowany charakter, jedną z ich cech wspólnych jest to, że pacjenci niechętnie zgłaszają się z nimi do lekarza. Nie jest to postępowanie właściwe choćby dlatego, że większość chorób odbytu, jeśli jest zdiagnozowana we wczesnej fazie ich rozwoju, jest w pełni uleczalna.

Najczęstszą z chorób odbytu jest choroba hemoroidalna. Wyróżnia się jej cztery stopnie, a sposób jej leczenia jest w dużej mierze uzależniony od tego, jak szybko choroba ta zostanie zdiagnozowana. W początkowym stadium stosowane jest jedynie leczenie zapobiegawcze. Zaniedbania prowadzą jednak do tego, że konieczne jest poddanie się leczeniu operacyjnemu. Przetoka odbytu to schorzenie, które prowadzi do powstania kanału między odbytem i pojawiającą się wokół niego skórą. Jej pierwszym stadium, nazywanym też fazą ostrą, jest ropień. Choroba zwykle ma podłoże bakteryjne, czynnikiem ryzyka są przy tym zarówno inne choroby jelit i odbytu, jak i interwencje chirurgiczne prowadzone w tej okolicy. Leczenie polega zwykle na rozcinaniu kanału przetoki, niekiedy jednak konieczne jest również wycięcie całej przetoki.

Rak odbytu jest schorzeniem, które daje o sobie znać stosunkowo rzadko. Zwykle ujawnia się u pacjentów po sześćdziesiątym roku życia. Czynnikiem ryzyka są w tym wypadku przede wszystkim infekcje wirusem HPV, choć w grę wchodzą także czynniki genetyczne. Leczenie zwykle zakłada radiochemioterapię.